PROLOG

21.09.2013

Z perspektywy Andrzeja

Zawalił mi się cały świat. Myślałem nawet o tym żeby się zabić, nie wiem skoczyć z mostu, rzucić się pod pociąg, cokolwiek, ale żeby przestało boleć.

Z perspektywy Karoliny
To wszystko jest dla mnie straszne. Nie potrafię sobie z tym wszystkim poradzić. Moje życie nie ma sensu, bo po tym wszystkim nie mam już nikogo. 

----------------------------------

Cześć, cześć dopiero zaczynam więc bardzo proszę o wyrozumiałość, za wszystkie błędy z góry przepraszam. Jak widać prolog jest bardzo krótki ale taki miał być. Mam nadzieję że wam się spodoba. :) 

PS. Bardzo proszę o komentarze, każdy kto przeczyta ten post lub jakiś inny niech zostawi po sobie komentarz. Pozytywny bądź negatywny to zależy od was, ale proszę to naprawdę motywuje. 

Do następnego :*